Philips: Last in, first out

Het NOS Journaal had zojuist een item over de vele ontslagen die gaan vallen bij Philips. Met de opmerking dat dat al geruime tijd voorkomt bij de firma. Met een staatje dat zo'n 25 jaar terugging.
Mooi, natuurlijk, zo'n nieuwsitem, maar niet compleet. Het ontslaan van groepen werknemers was ook al aan de orde in de jaren dertig van de vorige eeuw. Het ging slecht met de economie en er moesten mensen worden ontslagen. Om precies te zijn 2000 man, heel wat voor die tijd. De keus wie er uit moest, was relatief simpel: degenen die het laatst waren aangenomen, vlogen er het eerste uit. Het LIFO-principe dus. Mijn vader kreeg het nieuws te horen via de volgende brief:


die meteen dienst deed als getuigschrift. Lekker makkelijk, want nu hoefde de typekamer maar 2000 vellen vol te tikken, in plaats van 4000. En het was allemaal handwerk, computers bestonden nog niet.
Drie dagen voordat deze brieven werden verstuurd wist de krant Het Vaderland in een klein berichtje nog het volgende te melden: